๕๓ - ยอม

Submitted by wd on พฤ, 29/11/2007 - 12:12
เหตุเสีย ทำใจยอม
สิ่งเสีย เราก็ยอม
ยอมแล้ว ใจหายเครียด
ไม่ยอม ใจเป็นเครียด
ไม่ยอม ทำใจยาก
จิตวังวน หม่นหมอง
คิดเป็น จิตมุ่งร้าย
ให้เป็นไป ฉิบหาย
หวังได้ ความถูกใจ
ลืมทำใจ หมดสิ้น
ให้ทุกข์ ครอบงำจิต
ไม่ยอม พาให้ติด
หยุดแล้ว เจริญธรรม
เหมือนยามมืด ไฟดับ
มุ่งดี ต้องหัดยอม
ยอมเสีย ปล่อยมันไป
ยอมฉิบหาย ช่างมัน
ทำดี แล้วเสีย ยอม
ยอมแล้ว เราไม่เอา
เราไม่แข่ง กับใคร
ไม่หาเรื่อง กับใคร
คล้ายเหมือน การยอมแพ้
ไม่อยาก สร้างปัญหา
ใครด่าว่า เรายอม
ไม่อ่อนไหว เสียใจ
ใจเฉย เรายอมให้
รบกวนมา เราถอย
ยอมถอย ไม่เดินหน้า
ปัญหา หมดที่เรา
ไฟร้อน ดับที่เรา
ยอมรับ สร้างตัวยอม
ยอมรับ ใจยังเศร้า
รู้อยู่ ยังมีติด
ยังหวัง ให้เกิดดี
จิตหวัง ตั้งอยากดี
ยามเสีย ให้ใจรับ
ยอมรับ ว่ามันเสีย
เป็นจริง ตามไตรลักษณ์
ยอมรับ ในความจริง
ปล่อยได้จริง คือยอม
อารมณ์ยอม เป็นสุข
ทำง่าย ต้องพลิกใจ
ทำใจ หัดให้ยอม
หัดแรก ยอมเล็กเล็ก
ติดเศร้า ไม่เป็นไร
ฝึกไว้ ให้ชำนาญ
วันหนึ่ง ยอมได้จริง
เห็นไม่ยอม เป็นภัย
จิตหมองไหม้ ดำมืด
จิตขาดดี รักษา
เรียนไตรลักษณ์ ให้แม่น
ให้รู้ วิถีธรรม
ยอมรับแล้ว ทำใจ
ปล่อยไป ให้ใจยอม
สิ่งใดเกิด เรื่องเล็ก
อะไรเกิด เป็นยอม
เห็นจริง ปรกติ
ธรรมชาติ ของจริง
ทุกสิ่ง มีแนวทาง
เป็นไป ตามสภาพ
ไม่ฝืน ธรรมชาติ
จิตยอม ไปด้วยกัน
ใจว่าง สว่างนิ่ง
ดีใจ ที่ยอมแล้ว