๒๐. เย็นวิเศษ

ทางเดินแห่งมรรคผล ต้องควบคุมจิตให้เย็นสงบ
เป็นหัวใจสำคัญ ถ้าจิตร้อน หนทางมรรคผลย่อมไม่มี
สิ่งร้อน มักเป็นสิ่งเสีย การกระทำเสีย เพราะจิตร้อน
จิตเป็นศูนย์กลาง ถ้าจิตร้อน ทุกสิ่งร้อนหมด เสียหมด
คำพูดร้อน ความคิดร้อน การกระทำร้อนไปหมด
ผลดีย่อมไม่เกิด เกิดแต่ผลร้ายตอบสนอง
สิ่งที่ทำให้จิตร้อน คือกิเลสตัณหาอุปาทาน
เป็นสิ่งเลวร้าย ทำให้จมอยู่ในกองทุกข์ของวัฏฏะ
เราได้เห็นทุกข์ภัย ความเลวร้ายของจิตร้อน
ต้องการจะหนีภัย หนีให้พ้นภัยเจ้าจิตร้อน
โชคดีได้พบคำสอนขององค์พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้ทรงคุณอันวิเศษ
ทุกคำสอน มุ่งไปที่ให้จิตเย็น เกิดสงบ
ศูนย์กลางอยู่ที่จิต จิตต้องเย็นก่อน พัฒนาก่อน
จิตเย็น ความคิดก็เย็น วาจาก็เย็น
การกระทำต่าง ๆ ก็เย็นตามไปด้วย
ตาเย็น เห็นสิ่งต่าง ๆ สงบเย็นไปหมด
หูเย็น ได้ยินเสียงต่าง ๆ วางใจได้หมด
การกระทำใด ๆ ก็พลอยเย็นไปด้วย สบายกาย สบายใจ
หนทางเดินย่อมแจ่มใส มรรคผลอยู่ไม่ไกล
เมื่อเข้าใจทุกคำสอน สรุปลงที่จิตเย็น
จงกำหนดสติ ตั้งใจเอาความเย็นใส่ในจิต
ให้จิตเก็บความเย็นให้มาก ๆ อยู่นาน ๆ
ทำใจให้เย็น ๆ รักษาความเย็นของใจให้มั่นคง
สิ่งใด ๆ ที่กระทบ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ควบคุมให้เย็น ๆ
จิตศูนย์กลางเย็น อายตนะทั้งนอกทั้งในก็เย็นเอง
ธรรมทั้งหลายที่เรียนมา สรุปลงที่จิตเย็น
ต้องกำจัดกิเลสตัณหาอุปาทาน ต้นเหตุแห่งจิตร้อน
เราต้องเห็นหน้าตา อารมณ์ ของกิเลสตัณหาอุปาทาน
อาการโกรธ โลภ หลง เป็นอารมณ์ของกิเลสมาร
การกำจัดมีหลายวิธี ดูจังหวะการปรากฏตัวของกิเลส
เลือกใช้อาวุธธรรม หักล้างกิเลสร้าย
ธรรมสวัสดิ์ สวัสดี ทำสว่าง มีพร้อมแล้ว
เตือนตนเราพร้อมสู้ หรือไม่เอาเรายอมแพ้
ได้ผลสรุป เหมือนได้อาวุธดี ดูง่าย ไม่ยุ่งยาก
กำหนดเย็นให้ได้ เหมือนกำชัยชนะเอาไว้
เมื่อเราทำใจให้เย็น ร้อนมากระทบไม่เป็นไร
น้ำร้อนเจอน้ำแข็ง น้ำร้อนกลายเป็นเย็นได้
ความโกรธเจอความเย็น ความโกรธก็หายไป
สิ่งร้ายทั้งหลายแพ้ความเย็น ใจเย็นเป็นฝ่ายชนะ
ใจเย็นมีมาก ๆ กิเลสจะแพ้ง่าย ๆ
เย็นเป็นของวิเศษ นำพาไปสู่มรรคผล
ธรรมทั้งหลาย สรุปลงที่เย็น เย็นสร้างความสงบ
กิเลสตัณหาอุปาทาน ก็พลอยจบไปด้วย
วาสนานี้มีได้ ก็ด้วยคุณวิเศษของพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระคุณท่านซาบซึ้ง อยู่ในดวงจิตอันเบิกบาน