๑๗. ขโมย

ทนกับสิ่งเสียได้หรือไม่ วางใจในสิ่งสุขได้หรือไม่
ถ้าทนได้ เราผ่าน ทนไม่ได้เราสอบตก
ละวางสุขได้ เฉยเฉย ดูมันไปไม่ลิงโลดเราสอบผ่าน
เราต้องอยู่กับความเหงา หว้าเหว่ ความป่วยไข้
เราต้องอยู่กับมัน ไม่ใช่ไปทุกข์กับมัน
กฎแห่งกรรมบังคับให้เราต้องอยู่ หนีไม่พ้น
เราต้องอยู่ให้ได้ ไม่ใช่ไปทุกข์กับมัน ไปสุขกับมัน
เสวยสุข เราติดพอใจ เราเสวยทุกข์ก็ติดความเศร้าหมอง
เราติดเป็นทาสของโลก วนเวียนอยู่ในกองทุกข์กองสุข
ชีวิตต้องดำเนินไป หิวก็ต้องกิน ป่วยก็ต้องรักษา
แก้ไขให้อยู่ได้พอดี ควบคุมใจอย่าติดทุกข์อย่าหลงสุข
เห็นอาการของจิต จึงรู้ว่าเราติดสุขหรือติดทุกข์
น้ำตาลย่อมหวาน เกลือย่อมเค็ม
เป็นความปกติของน้ำตาลและเกลือ ที่มีอาการเช่นนั้น
เรากลับไปลุ่มหลงความหวานและความเค็ม
ต้องการแต่สิ่งหวานหวาน แม้แต่ส้มเปรี้ยวเรายังอยากได้หวาน
เหมือนเราเจอความขัดข้อง เราอยากได้สุขไม่อยากได้ทุกข์
เป็นไปไม่ได้ ผิดธรรมชาติ เกลือย่อมเค็มเสมอ
เจอปัญหาต้องเจอทุกข์ เหมือนเจอเกลือต้องได้เค็ม
เจอเค็มก็ต้องอยู่อย่างเค็ม อย่าไปทุกข์กับเค็ม
เกลือกับความเค็มเป็นของคู่กัน อย่าไปแยกจากกัน
ปัญหาคู่กับความหม่นหมอง แยกกันไม่ได้
เราต้องอยู่กับทุกข์ แต่อย่าไปทุกข์กับมัน
ทำใจให้เด็ดขาด อย่าหลงไปกับทุกข์
ปัญหาก็คือปัญหา ทุกข์ก็คือทุกข์ สองสิ่งอยู่ด้วยกัน
เราอยู่ในเหตุการณ์ อย่าเอาทุกข์ออกจากปัญหา มาใส่ใจเรา
หรือใจเราอย่าไหลไปกับทุกข์
ปัญหาและความทุกข์ไม่ใช่ของเรา
ทุกข์เป็นของปัญหา ปัญหาเป็นเจ้าของทุกข์
เราอย่าเสือกไปไขว่คว้าทุกข์มาเป็นของเรา
เราหลงใหลไขว่คว้าทุกข์มาเป็นของเรามานานแสนนาน
ตื่นเสียที ความจริงปรากฏแล้ว เลิกโง่ได้แล้ว
คุมใจตัวเราให้ดี อย่าเสือกไปขโมยทุกข์มาใส่ตัวเรา
ให้ทุกข์อยู่กับปัญหาไป อย่าไปพรากทุกข์จากปัญหา
เดี๋ยวศีลข้อสอง อทินนา จะบกพร่อง
เผลอรับทุกข์มาให้รีบคืนไปโดยเร็ว เก็บไว้นานเราแย่
เมื่อกรรมบังคับให้เราต้องอยู่กับปัญหา
เราก็ต้องอยู่กับปัญหา ขัดข้องบ้าง เดือดร้อนบ้าง
มันเป็นความปกติ เป็นธรรมชาติของปัญหา เราต้องอยู่ให้ได้
อาการทุกข์เป็นของปัญหา ไม่ใช่ของเรา อย่าไปทุกข์กับมัน
ความสุขก็เหมือนกัน สุขเป็นของเหตุสุข
อย่าไปขโมยความสุขของเหตุสุข มาเป็นของเรา
เราอยู่กับเหตุสุข ย่อมได้รับผลสุขของเหตุ
ถ้าเราลิงโลด หลงใหลไปกับความสุข เราคือขโมย
ต้องควบคุมเจียมตัวให้ดี อย่าไหลไปกับความสุขของเหตุ
แยกแยะเห็นตัวตน อะไรเป็นของใคร เราวางใจได้
เราเป็นตัวของเราเอง ไม่ขโมยสุขทุกข์ของใคร
เราสบายใจ ไม่มีใครมาชี้หน้าว่าเราขี้ขโมย
ภูมิใจในตัวเรา เป็นไท ปลื้มใจ พบแล้วความสงบ