๒๘ - ติ ชม

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 20:24
พอใจ ในคำชม
ชื่นใจ เมื่อโดนชม
ชมจริง หรือชมหลอก
ก็พอใจ ที่ชม
โดนยกย่อง สุขใจ
คนยกย่อง เรารัก
ผิดถูก ไม่แยกแยะ
รักแล้ว พอใจแล้ว
หลงยึด ในคำชม
หลงใหล ถูกยกย่อง
เหมือนโดน อาวุธร้าย
เป็นอาวุธ โลกธรรม
บังคับ เป็นทาสโลก
ผูกติด ไว้กับโลก
ทำตน เพื่อคำชม
ตัวตน หาไม่เจอ
คำติ เสียดแทงใจ
เสียใจ ที่โดนติ
เกลียดนัก คนติเรา
เหม็นหน้า ไม่อยากคบ
รับไม่ได้ คำติ
ไม่ชอบ ชวนให้โกรธ
โทษร้าย เพราะคำติ
อาวุธโลก ร้ายจริง
ทำร้ายเรา สิ้นสุข
อาวุธ โลกธรรม
สุขใจ พร้อมเสียใจ
เศร้าใจ เพราะอาวุธ
รู้ตัว อย่าเข้าใกล้
ตั้งสติ ถอยไว้
คำชม อย่ารีบรับ
คำติ อย่ารีบโต้
โดนชม ทำเฉยเฉย
โดนติ ก็เฉยด้วย
ชมมา รีบปัดทิ้ง
อย่ารับ ไว้ใส่ใจ
ติมา ให้ผ่านไป
ติชม เราไม่รับ
ทำใจ อย่างภูผา
ลม แดด ฝน ไม่กลัว
ภูผา ไม่สะเทือน
ใจต้องฝึก ภูผา
ติชม ตั้งรับได้
โดนตัว อย่าใส่ใจ
ปล่อยติชม ผ่านไป
ช่างมัน เรื่องของโลก
อาวุธร้าย ไร้ผล
ทำร้ายเรา ไม่ได้
เราไม่เป็น ทาสโลก
อิสระ ตัวตน
ไม่มี ซึ่งตัวกู
กูไม่มี ตัวตน
ชมไม่ใช่ ของกู
ติไม่ใช่ ของกู
ละตัวตน ทิฏฐิ
ยศ ตำแหน่ง ไม่มี
เห็นที ต้องบอกลา
พอแล้ว ชีวิตโลก
บอบช้ำ แสนสาหัส
หลงรัก ความเจ็บปวด
อาวุธร้าย โลกธรรม
เราหัก จนหมดสิ้น
สิ้นแล้ว สิ้นสภาพ
อิสรภาพ ไชโย