๒๙ - อภัย

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 20:25
จะไปแล้ว ยกให้
ไม่ติดใจ ผูกพัน
ร้ายมา ก็ยกให้
รบกวน ไม่เป็นไร
เชิญเลย ตามสบาย
อยากเคืองเรา ก็เชิญ
เรา ไม่มีอะไร
มีมา ยกให้หมด
ดีกับเรา ขอบคุณ
ร้ายกับเรา ช่างเถอะ
ในใจ มีความตาย
สำคัญกว่า สิ่งใด
ไม่เก็บ สิ่งใดไว้
ปล่อยวาง ให้ว่างเฉย
โกรธ อยาก ไม่คิดได้
กังวล ก็ไม่เอา
ใจเฉยเฉย สงบ
อุเบกขา มั่นคง
ธรรมดา ตั้งมั่น
ปล่อยวาง ช่างหัวมัน
ไม่ติด คำขอโทษ
เราไม่โกรธ เคืองใคร
ยกให้ พร้อมอภัย
ไม่ถือโทษ อย่างไร
อยากทำ ก็ทำไป
อย่าหวัง เราผูกพัน
เรามี ความหวังดี
มองคน ในแง่ดี
ไม่มองร้าย ผู้ใด
มองร้าย ขาดอภัย
เห็นทุกข์ จากมองร้าย
ทุกข์ร้าย ภัยโกรธมา
ขอลา ความโกรธร้าย
ไม่คบหา ต่อกัน
พอที กับความโกรธ
ไปดี อย่ากลับมา
ลาแล้ว ลาขาดเลย
ตั้งอภัย กั้นโกรธ
ตั้งอภัย หลายชั้น
ป้องกัน ละอองโกรธ
โกรธเล็ก ต้องทิ้งไป
ตัวการ ไม่ชอบใจ
มีไว้ กำแพงพัง
กำจัด ไม่ชอบใจ
อุเบกขา หัวใจ
มั่น อุเบกขาไว้
ทุกเวลา ต้องทำ
อะไรเกิด ช่างมัน
ปล่อยวาง วางเฉยไว้
ช่างมัน พร้อมยกให้
มีอภัย ควบดี
ปล่อยวาง ให้ใจนิ่ง
ทุกสิ่ง ไม่ใช่เรา
เดี๋ยวเรา ก็ไปแล้ว
ไม่ผูกพัน ยินดี
มีอภัย ใจดี
อุเบกขา นำหน้า
ยกให้ อภัยตาม
ปล่อยวาง ธรรมชาติ
ธรรมดา โลกธรรม
กฎแห่งกรรม ช่างมัน
สำคัญ ต้องปล่อยวาง
สำเร็จ อภัยมี
สวัสดี ความโกรธ