๘ - สติกลางตัว

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 19:46
เอาใจ ไว้ที่ตัว
ตามรู้ ทุกขั้นตอน
ตัวรู้ เห็นหน้าที่
งานทำ คือ คุมจิต
ถูกใจ ทำให้หลง
ผิดใจ ทำให้ติด
ผิดถูก ติดกันยุ่ง
ผิดเป็นเหตุ ไม่ชอบ
ไม่ชอบ เป็นเหตุโกรธ
โกรธ ทำสติเเตก
ใจตั้ง ที่ตัวรู้
ทำดี มีผิดถูก
เป็นประสบการณ์ ดี
เกิดข้อคิด ปัญญา
โกรธ ไม่มีวันดับ
คุมโกรธ ให้คงที่
คุมโกรธ ให้เชื่องเชื่อง
มีโกรธ เหมือนไม่โกรธ
ยังรู้โกรธ ไม่ชอบ
คุมชอบ และไม่ชอบ
ตั้งสติ ให้รู้
ยิ่งชำนาญ เหมือนดับ
อยากหลง ก็เช่นกัน
ทำ เหมือนกันหมด
ทางไกล สูง ไม่กลัว
มีเวลา ก็พอ
ตั้งใจ ให้มั่นคง
เชื่อมั่น ให้หนักแน่น
เข้าใจ ให้ถ่องแท้
อึดสู้ ไม่คิดถอย
ใจ ต้องรู้จักพอ
ใจ ต้องรู้จักให้
ใจ รู้จักยอมรับ
ใจ รู้จักปล่อยวาง
ใจ ต้องรู้จักจบ
ทำใจ ให้เย็นเย็น
อย่าทำใจ ให้ร้อน
อย่าทำใจ ให้เศร้า
อย่าทำใจ ให้อยาก
อย่าทำใจ ให้ท้อ
อย่าทำใจ ให้เสาะ
อย่าทำใจ ให้แพ้
ตั้งจิต ให้ใจยิ้ม
ทำจิต ให้ใสใส
ไม่สนใจ นอกตัว
เรื่องนอกตัว คือ วุ่น
ใส่ใจมาก ยิ่งทุกข์
สร้างจิต อุเบกขา
ทำใจ ให้ดีดี
เช่นนี้ คือหนทาง
ทางออก อยู่ตรงกลาง
ระหว่างกั้น ดีเสีย
พอใจ อยู่ในสุข
ติดสุข ทำให้หลง
ทุกข์ใจ เมื่อเจอผิด
หลงผิด ใจติดเศร้า
ใจรักสุข เกลียดทุกข์
เพราะใจ ออกจากตัว
ตั้งจิต ไว้ที่ตัว
ควบคุม ให้รู้ตัว
ตั้งจิต ไว้ตรงกลาง
วางสุขทุกข์ ภายนอก
ให้สนใจ ภายใน
สุขใน สงบแท้