๘. ช่างคัด

เป็นนิสัยอันเคยชิน ทุกคนต้องเลือกดี
เก็บไว้แต่ของดีดี ทุกสิ่งต้องเลือกดีแล้ว
ของเสียเป็นคัดทิ้ง ทิ้งจริงจริง ไม่อยากได้
ไม่ต้องการสิ่งเสีย สิ่งเสียรบกวนใจ
สิ่งดีเราหวงแหน กอดแน่น ยึดติดไว้
ยิ่งนาน ยิ่งหลงติด ลุ่มหลงอยู่กับสิ่งดีดี
สิ่งดีเลือกดีแล้ว ใช้เสร็จแล้วกลายเป็นขยะ
ของเน่าของเสีย ก็มาจากสิ่งดีก่อน
เราเลือกดีที่สุด ที่สุดของที่สุดก็คือขยะ
แท้จริงหมายความว่า ของดีก็คือขยะนั่นเอง
ในสิ่งเดียวมีสองอย่าง ดีกับเสีย
อยู่ด้วยกันตลอด ซ่อนอยู่ในที่เดียวกัน
เราหลงคัดดี ลืมดูสิ่งเสีย
อยากได้ จึงต้องสร้างตำนานชีวิต
สร้างกฎระเบียบมารัดตัวเรา
สร้างปัญหา ผูกมัดดวงจิต ให้ลุ่มหลงมัวเมา
ขาดสติ คิดชอบ คิดเอาสิ่งดีเข้าตัว มองไม่เห็นของจริง
ทำดี ไม่ได้หมายถึงสรรหาของดีดี ผูกมัดติดเป็นของเรา
ทำดีหมายถึง ทำแล้วเกิดประโยชน์ เกิดมงคล
ทำแล้วไม่เป็นมงคล หมายถึงเราทำเสีย
เป็นทางเดินที่เราต้องเลือกเดิน
เดินไปดี เป็นมงคล หรือเดินไปเสีย อัปมงคล
ทางเดินอันดี ระวังการช่างคัด กิเลสคัด
จงมีสติในการคัดให้มาก ระวังจะลุ่มหลงมัวเมา
รู้อยู่ สิ่งดีมีของเสียซ่อนอยู่ อย่าผูกติดหลงใหล
จงเตือนตนเสมอ อย่าเผลอสร้างตำนาน
เรายังมีชีวิต ต้องอยู่กับสิ่งดีสิ่งเสีย
อยู่ให้รู้ทัน อย่าให้สิ่งดีเสีย มัดตัวเรา
ปัญญาตั้งให้ดี เอาไตรลักษณ์มาใช้
มองให้เห็น เราเป็นคนช่างคัด
หลงใหลผูกติด กับสิ่งที่เราคัด
เห็นกิเลสตัณหาอุปาทาน ร้อยรัดมัดใจเรา
รู้ดี เราคัดดีเก็บไว้ คัดสิ่งร้ายออกพ้นตัว
กิเลสคัดนี้ช่างร้ายนัก ซ่อนลึกอยู่ในดวงจิต
สร้างความทุกข์หม่นหมอง ความทุกข์ใจ
สร้างความพอใจให้ลุ่มหลง ความสุขใจ
เห็นกิเลสคัด ตัวอันตราย มีไว้เราคงแย่
ไปไหน มันตามเราไปทุกที่ ชี้บงการเป็นนายเรา
บังคับขู่เข็ญให้ทำตามใจมัน
ถูกใจชอบใจ มันก็ชื่นชมเรา
ไม่ถูกใจมัน เป็นเครียด บ่นว่ารำคาญใจ
เราต้องตั้งสติคิดใหม่ มันเป็นเพื่อน หรือศัตรูกันแน่
เห็นแน่แล้ว เจ้ากิเลสคัด เป็นศัตรูตัวอันตราย
ต้องกำจัดตัวกิเลสคัด
ดึงขึ้นมาจากดวงจิต ตีให้น่วมดัดสันดาน
ตัดมือตัดตีน เจ้ากิเลสคัดให้หมด
มือมันเยอะ ตีนมันก็มาก ชอบไขว่คว้าวิ่งเร็ว
ตามไม่ทัน เห็นทีเราแย่ โดนมัดตัวมัดใจ
อิสระภาพสูญสิ้น กิเลสคัดชนะเรา
โชคดีเรารู้ทัน เห็นหน้าตาเจ้ากิเลสคัด
เห็นอาการ แนวทาง ความเป็นไป
รู้แนวศัตรู เราชนะไปครึ่งทาง
ตั้งมั่นต่อสู้ ชัยชนะย่อมเป็นของเรา