๕๐ - อยู่ได้

เราต้อง อยู่กับมัน
เป็นส่วนหนึ่ง ของเรา
อย่าคิดหนี ป่วยการ
ยอมรับแล้ว ใจสุข
ทำตัว อยู่กับมัน
อยู่ได้ ให้เป็นสุข
คิดต่อต้าน ใจทุกข์
ทุกข์เพราะเรา ติดยึด
หวังให้ เป็นอยู่ดี
ให้ถูกใจ ใช้ได้
ความจริง คือไม่แน่
ไม่มี สุขตลอด
หมดสบาย แล้วทุกข์
ดิ้นรน เพื่อคืนกลับ
คืนไม่ได้ ยิ่งทุกข์
หม่นหมอง สุดลำเค็ญ
ทุกข์ภัย เพราะประมาท
ขาดชี้แนะ เรียนรู้
ไตรลักษณ์ นำยอมรับ
ความจริง หนีไม่พ้น
ทำใจ รับไตรลักษณ์
เหตุนั้น อยู่กับเรา
เราต้อง อยู่กับมัน
ดีชั่ว ต้องอยู่ได้
มันอยู่ ติดตัวเรา
ไม่ได้อยู่ ติดใจ
ตายแล้ว ทุกอย่างจบ
กายพัง เหตุพังด้วย
มันไม่ ติดใจไป
มันตาย พร้อมกับกาย
ทำใจ ให้ว่างใส
เหตุเกิด ติดแค่กาย
ป่วยเจ็บไข้ เรื่องกาย
เราต้องอยู่ กับป่วย
แม้ร่างกาย ลำบาก
ใจเรา อย่าลำบาก
เป็นส่วนหนึ่ง ของชีวิต
อยู่กับมัน ให้ได้
ชอบไม่ชอบ ต้องอยู่
ยอมรับ ไม่ต่อต้าน
ความจน มากปัญหา
ขัดข้อง แสนลำเค็ญ
ทุกเข็ญ เพราะไม่พอ
เราต้อง อยู่ให้ได้
หนีไปไหน ไม่พ้น
ความจน ยังติดตัว
ป่วยยังอยู่ กับเรา
ดิ้นรน ก็ไม่พ้น
สู้ยอมรับ ทำใจ
อยู่ได้ กับทุกเหตุ
ดีชั่ว สุขสบาย
ทำใจ ให้ตั้งมั่น
ไม่กลัว ไม่ท้อแท้
ไม่หวั่นไหว อ่อนแอ
ส่วนมาก เรื่องของกาย
จิตรับรู้ สภาพ
จิตเสีย เพราะยึดกาย
หลงเรื่องกาย เป็นเรา
สุขทุกข์ เรายุ่งเอง
มัวหมอง ไปกับเหตุ
จิตดี ไม่ติดกาย
เรื่องกาย จิตเข้าใจ
ยอมรับ เป็นส่วนหนึ่ง
เป็นสุข เพราะอยู่ได้