๔๐ - ทางเดียว

เราต้องเดิน คนเดียว
เส้นทาง แห่งมรรคผล
เป็นทาง เฉพาะตัว
ไม่เลียนแบบ ใครใคร
เดินแบบ ตัวของเรา
ถนัด ตามแบบเรา
คิด ต้องคิด ได้เอง
คนช่วยคิด ไม่แจ้ง
คิดเขา เราไม่รู้
คิดเรา เราเข้าใจ
ตามแบบ ฉบับเรา
สร้างทางเดิน ของเรา
อย่ามั่ว เส้นทางใคร
ทางเรา เดินคนเดียว
ทางเดิน เรามุ่งดี
ทางเสีย เราไม่ไป
อโคจร ต้องห้าม
เส้นทาง ไม่ควรไป
หม่นหมอง ทุกข์ร้อนใจ
เส้นทาง กามราคะ
หลงไป เป็นเสียการ
มุ่งดี เราต้องหยุด
ปิดทาง อโคจร
ของร้อน เราไม่เอา
ทางดี มีสุขใจ
ไตรลักษณ์ เครื่องนำทาง
เดินไป ไม่ย่อท้อ
ลำบาก ไม่เป็นไร
ทนได้ เรามุ่งดี
หกล้ม รีบลุกขึ้น
ล้มบ่อย เราไม่ท้อ
ธรรมดา ต้องล้ม
ใครใคร ก็ล้มเป็น
ปลดเปลื้อง สิ่งที่แบก
สิ่งแบก ไม่จำเป็น
ทิ้งไป อย่าอาวรณ์
เหลือไว้ คือหน้าที่
ภาระ ที่ต้องทำ
ตัวเบา เวลาเดิน
เดินคล่อง ทรงตัวดี
ปลดวาง ไปเรื่อยเรื่อย
เหลือน้อย ที่ต้องแบก
ใจเบา ตัวเบาแล้ว
ไม่เหนื่อย เห็นปลายทาง
รักษาใจ มั่นคง
ทางเดิน ต้องแจ่มใส
ไม่มีใคร เคียงข้าง
จูงกันไป ไม่มี
อย่าเกาะ ใบบุญใคร
ไม่จริง เกาะไม่ได้
ตัวเรา ต้องเดินเอง
พึ่งใคร ก็ไม่ได้
โชคดี พระชี้ทาง
บอกทาง ให้เราเดิน
เราต้องเดิน ไปเอง
ยากง่าย เราต้องไป
ทางเลือก มีหนึ่งเดียว
มุ่งหน้า อย่าหลงทาง
อโคจร ห้ามไว้
อย่าหลง เดินไปหา
ทางลำบาก ต้องสู้
ล้มแล้ว ลุกขึ้นใหม่
ไม่ท้อแท้ อ่อนแอ
มุ่งมั่น ถึงที่หมาย