๓๕ - อารมณ์

Submitted by wd on พฤ, 29/11/2007 - 11:50
อารมณ์ เป็นตัวนำ
เหตุเกิด เพราะอารมณ์
เหตุดับ ก็อารมณ์
สำคัญ ต้องควบคุม
เอาดี ควบคุมร้าย
อย่าให้ ร้ายนำหน้า
อารมณ์โกรธ ตัวร้าย
เกิดแล้ว ควบคุมยาก
อารมณ์อยาก เช่นกัน
ควบคุม อยู่ได้ยาก
ทุกเหตุ สร้างอารมณ์
รัก โลภ โกรธ กังวล
เหตุเพราะ ชอบไม่ชอบ
เหมือนเรา อยู่วังวน
อยู่ใต้ อำนาจเหตุ
หลงยึด เหตุสุขทุกข์
เห็นภัย ต้องควบคุม
มีสติ กำลัง
ตั้งมั่น กำลังใจ
เหตุเกิด คุมอารมณ์
เหตุร้าย จะไม่เกิด
ถ้ามี อารมณ์ดี
ดับทุกข์ ก็เช่นกัน
ต้องมี อารมณ์ปล่อย
สร้าง อารมณ์ปล่อยไว้
มีอารมณ์ มรรคเกิด
ผลเพราะ อารมณ์ปล่อย
หมั่นสร้าง อารมณ์ปล่อย
เหตุมา ปล่อยได้หมด
ดีเหมือน มีตัวช่วย
ขาดอารมณ์ ไร้ผล
ทำการ ไม่สำเร็จ
อารมณ์ปล่อย ต้องมี
สร้างได้ ด้วยยอมรับ
เป้าหมาย ต้องมั่นคง
ทำการ เพื่อเป้าหมาย
หนทาง มีดีเสีย
ประสบการณ์ สอนดี
แยกแยะ หาผิดถูก
ผิดถูก เป็นครูได้
มุ่งมั่น เต็มกำลัง
ฝึกปล่อยวาง ให้คล่อง
อารมณ์เกิด รีบทำ
ปล่อยวาง ได้ใจใส
หากไม่มี อารมณ์
ปล่อยวาง ไม่สำเร็จ
ปากปล่อย แต่ใจติด
ปล่อยจริง ต้องอารมณ์
เหมือนตอน บรรลุธรรม
อารมณ์ ตั้งคอยอยู่
เหตุเกิด เข้าใจเหตุ
อารมณ์ปล่อย ทำงาน
บรรลุธรรม เป็นได้
สำคัญ เหมือนมีบุญ
รู้ทาง การบรรลุ
เหมือนง่าย ถ้าเข้าใจ
ทำแทบตาย ไม่เป็น
ที่แท้ ขาดอารมณ์
อารมณ์ สิ่งสำคัญ
ต้นตอ แห่งบรรลุ
ครูใหญ่ ชี้ให้เห็น
สติ กำลังใจ
อารมณ์ปล่อย พอดี
สำเร็จ มรรคผลได้