๒๕ - ง่าย

ทำตัว ให้เขาชัง
หมดรัก หมดสงสาร
เกิดเหตุ สมน้ำหน้า
ขาดแล้ว ความช่วยเหลือ
เห็นใจ หาไม่เจอ
เจอเสียงด่า ซ้ำเติม
ตัวเรา ผู้อับโชค
ไร้ซึ่ง ปัญญาดี
ขาดอบรม สั่งสอน
เส้นทาง เดินลำบาก
ทางมรรค มีปัญหา
ผลได้ อันแสนยาก
รู้ตัว ให้รีบปรับ
ทำดี ให้เขารัก
เขาก่อน เราทีหลัง
ให้ ดีกว่าตั้งรับ
ให้ด้วยใจ จริงใจ
เสแสร้ง เราไม่ทำ
พรหมวิหาร ใช้มาก
ใบหน้า เพิ่มรอยยิ้ม
อย่าให้ คำพูดแรง
ยกตน สูงกว่าเขา
ทำตน เด่นกว่าเขา
อวดดี ผลยิ่งแย่
รู้ใจเขา ใจเรา
เราหวัง สุขสบาย
คนอื่นคิด เหมือนเรา
ถ้อยที ถ้อยอาศัย
เขาเรา ร่วมเป็นสุข
อยู่ด้วย สันติสุข
เสริม คุณภาพจิต
สร้างจิต ให้ทางเกิด
จิตดี ทางมรรคเกิด
จิตดี ทางจึงดี
จิตเสีย ปิดทางมรรค
หมดสิ้น ธรรมมรรคผล
ทำดี ทำไม่ยาก
เริ่มต้น ที่รอยยิ้ม
ไม่กระทำ ล่วงเกิน
มองคน ในแง่ดี
สร้างมิตร ได้มงคล
สร้างศัตรู เป็นภัย
ตัวเรา อย่าทิฏฐิ
ถือตัว ว่าเราดี
คนอื่น ไม่เท่าเรา
วางตัว ให้พอดี
ให้ด้วย มีเมตตา
กรุณา สงเคราะห์ดี
มุทิตา ให้พอใจ
อุเบกขา พอแล้ว
สิ่งดี ธรรมมรรคผล
เบื้องต้น แห่งการเดิน
ถูกทาง ปลายทางมี
เติมแต่ง ระหว่างทาง
ให้สดใส ทางเดิน
สร้างแรง ให้เข้มแข็ง
เดินหน้า ไม่ย่อท้อ
เหนื่อยนัก หยุดพักผ่อน
ตึงไป มักเสียงาน
หย่อนไป ไม่ได้งาน
รักษาจิต ให้พอดี
ปรับจิต ให้เป็นดี
จิตโลก เหมือนหมดไป
เป็นจิต อริยะ