๑๘ - สภาวะสาม

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 20:06
โลกนี้ มีสามสิ่ง
กาย กรรม โลกธรรม
ชีวิต อยู่กับสาม
จิตเดินตาม สามสิ่ง
เตือนจิต อย่าติดกาย
กาย เป็นของบนโลก
เรา มาอาศัยกาย
การเจ็บ เสื่อม เรื่องกาย
แยกกาย ออกพ้นจิต
ชีวิตกาย ของกาย
ยึดกาย เราเจ็บปวด
คิดกายจิต เป็นเรา
กายป่วย เราป่วยด้วย
เช่นนี้ เราติดกาย
กีฬา ต้องหมั่นซ้อม
เอาดี ต้องซ้อมใจ
สุขทุกข์ ซ้อมมันไว้
วางได้ ไม่ได้ รอ
มีใจให้ เชื่อมั่น
ความดี คงไม่ไกล
กฎแห่งกรรม เหมือนกัน
บังคับ ให้เป็นไป
ทั้งกรรมดี กรรมเสีย
เหมือนเรา ต้องชดใช้
พอใจ และเสียใจ
อยู่ใต้ อำนาจกรรม
แล้วแต่กรรม พาไป
สุขทุกข์ ไปตามกรรม
เอากรรม มาเป็นครู
ยกตน ให้เหนือกรรม
ยอมรับ ทำใจกรรม
กรรมดีเสีย ช่างมัน
ตั้งใจมั่น เพื่อกิจ
หนีกรรม ใช่เหตุผล
เตือนทุกคน มีกรรม
วางกรรม ต้องทำใจ
โลกธรรม นำชี้
เป็นสังคม ทางโลก
กำหนด ให้คนเดิน
มีดีเสีย คลุกเคล้า
มีแล้วหมด หดหาย
หายไป กลับคืนมา
หลอกให้หลง ดีใจ
เสียใจ โดนหลอกซ้ำ
หมุนเวียน ไม่รู้จบ
ยกย่อง แล้วนินทา
สุขกาย สบายตัว
มัวหมอง เมื่อสุขหมด
โลกธรรม สมบัติโลก
เป็นสังคม กำหนด
ไม่เป็นของ ของเรา
เราอาศัย โลกธรรม
ยกตน ให้พ้นโลก
ปล่อยโลก ให้เป็นไป
ชีวิตอยู่ มีค่า
เรียนรู้จริง สามสิ่ง
ดูดีดี เห็นทาง
ธรรมชาติ เป็นไป
เรายึดติด คิดหลง
วังวน อยู่สุขทุกข์
เกิดดับ สลับไป
ภัยร้าย ในสามสิ่ง
วางทิ้ง ทุกสิ่งสาม
นิพพาน อยู่ไม่ไกล