๑๗ - กายบุญ

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 20:05
ดูขันธ์ห้า ร่างกาย
ตรวจดู ประเมินผล
ดูสภาพ ร่างกาย
สบาย หรือลำบาก
ร่างกาย ยังทรงดี
ทำงาน ตามสภาพ
ใช้งาน ดำเนินไป
ให้เกิดดี ประโยชน์
กายดี ทำให้มาก
โอกาสดี ต้องทำ
อย่าผัดวัน พรุ่งนี้
กายดี มีโอกาส
กายดี เวลาน้อย
ไม่ยืนยาว เกินร้อย
ตอนเด็ก ไร้เดียงสา
ยามโต หลงสนุก
ยามชรา มีทุกข์
ใกล้ตาย ยิ่งหม่นหมอง
วงจร ชีวิตสั้น
หาช่วง ทำความดี
ให้มาก ไว้เป็นทุน
สิ้นบุญแล้ว ไปดี
กายเสีย สิ้นสภาพ
หมดโอกาส สร้างดี
สภาพกาย ขาดดุล
ขาดกำลัง ทรงตัว
หยุดนิ่ง ไม่ทำงาน
หมดโอกาส เสียหาย
จิตดู รู้สภาพ
สภาพของ ร่างกาย
หาใช่ สภาพจิต
กายดี เรื่องของกาย
กายเสีย ก็เรื่องกาย
ช่างมัน เรื่องของกาย
จิตเรา อาศัยกาย
กายดี เป็นโชคเรา
กายเสีย เราโชคร้าย
อาศัยกาย ทำดี
ไม่ติด สภาพกาย
วันหนึ่ง ต้องจากกาย
กายไม่ใช่ ของเรา
สภาพกาย ช่างมัน
ดีเสีย เรารับได้
ดีก็ทำ รุดหน้า
เสียมา ก็ปล่อยวาง
หมดเวลา เราไป
ไม่ห่วง สภาพกาย
ปล่อยกาย ให้เป็นไป
เวลาอยู่ ตรวจดู
ทุกสภาพ ของกาย
แยกกาย ให้พ้นจิต
คนละส่วน แยกกัน
ไม่รวม เป็นหนึ่งเดียว
ถอดจิต ออกพ้นกาย
เห็นกาย ทำหน้าที่
เป็นไป ตามสภาพ
ดูนานนาน จิตรู้
สภาพกาย เปลี่ยนแปลง
ไม่คงที่ แน่นอน
สภาพ เป็นเช่นนี้
จิตรู้ ดูกายเป็น
รู้เห็น ธรรมชาติ
ธรรมดา ร่างกาย
สุดท้าย เราไม่มี