๑๐ - จิตรู้จิต

Submitted by wd on อ, 27/11/2007 - 19:51
ดูจิต ซ่อนในจิต
เหมือนจิต ที่ซ่อนหา
ดูดีดี เห็นจิต
จิตเสวย อารมณ์
เหตุเกิด อารมณ์เกิด
เกิดชอบ และไม่ชอบ
เป็นนิสัย ของจิต
จิตต้องเกิด อารมณ์
เป็นไป ตามเหตุนั้น
สุขทุกข์ ที่รู้กัน
ห้ามจิตเกิด ไม่ได้
จิตต้องมี อารมณ์
เช่นจิต ที่ถูกโกรธ
จิตมีอาการ โกรธ
สั่นไหว อยู่ภายใน
ร้อนฉ่า มากด้วยร้อน
ยิ่งโกรธ ยิ่งร้อนฉ่า
ใจมืด สติหาย
ผลร้าย สติแตก
แยกตัวใคร ตัวมัน
หาจิตตัว ไม่เจอ
เจอแต่ ผีโกรธร้าย
ดูจิต ให้ดีดี
เห็นจิต ที่สั่นไหว
จิตเสวย อารมณ์
รับแล้ว ให้รีบปล่อย
ควบคุมจิต ให้ดี
ประคอง อย่าสั่นไหว
บังคับ ให้นิ่งก่อน
อย่าร้อนรน ตามเรื่อง
เหมือนมี เครื่องดับเพลิง
คอยดับ ยามไฟไหม้
ดับไฟ ก่อนไหม้หมด
ส่วนดี ยังมีเหลือ
ไฟไหม้ จนหมดเชื้อ
ของดี หมดไม่เหลือ
ไฟดับ มีสองอย่าง
ไหม้หมด หรือดับทัน
ไหม้หมด ต้องหลายวัน
ดับทัน ไม่ข้ามวัน
ที่ดับทัน คลายจิต
จิตกลับสดใส ดี
เห็นจิต ในจิตนี้
รู้จิต ที่อ่อนไหว
สร้างแรง ให้ตัวจิต
จิตต้อง ไม่ไหวง่าย
สร้างสงบ ในจิต
ให้จิต ควบคุมจิต
ควบคุม ให้คงที่
ไหวแล้ว รีบกลับดี
ประคองไว้ เช่นนี้
นานมี เกิดชำนาญ
จิตสุข ห้ามไม่ได้
จิตทุกข์ ห้ามไม่อยู่
จิต ต้องมีอารมณ์
จิต มีความรู้สึก
เป็นไปตาม เหตุเกิด
ทั้งดีเสีย เป็นหมด
เมื่อจิต กระทบเหตุ
จิตใน ต้องสงบ
จิตใน ตั้งสติ
ควบคุมเหตุ ที่เกิด
ควบคุม ให้สงบ
เหมือน สติในจิต