๖ - เตรียมสติ

ให้จิตดู ค้นคว้า
ดีกว่า ท่องตำรา
ดูรู้ จากของจริง
ดูเหตุ อยู่เบื้องหน้า
สิ่งเกิดนั้น มีเหตุ
ค้นหา ต้นตอเหตุ
อะไร อยู่เบื้องหลัง
จากเหตุ มาเป็นผล
เหตุมาจาก ติดยึด
รักสุข เกลียดทุกข์จริง
หลงไหล หรือต่อต้าน
ใจผูกติด แน่นเกิน
โศกเศร้า ผสมสุข
สุขทุกข์ มั่วมั่วอยู่
อยู่อย่าง ธรรมชาติ
ทุกสิ่ง เป็นธรรมดา
พอใจ เป็นได้เรื่อง
เสียใจ ได้ปัญหา
ทุกสิ่ง ไม่เป็นเรา
เราไม่มี ทุกสิ่ง
เรามาศูนย์ ไปศูนย์
ของ ไม่ติดตัวไป
อยู่ได้ ให้พอดี
ขาดเกินดี มักเสีย
พอควร รู้เพื่อจาก
ใช้กิจ เพื่อประโยชน์
เตรียมจิต เตือนใจไว้
ทุกสิ่ง ต้องจากกัน
ทำใจ ให้ไม่มี
ไม่คิดเอา ทุกสิ่ง
ช่างมัน ที่มันเกิด
เป็นอะไร ก็ช่าง
อยู่ ก็ใช้มันไป
เราไป ก็เลิกใช้
กลัวหลงติด ไม่ปล่อย
ดึงหวงมัน เพื่อเรา
ตัวเรา มักคิดผิด
ของจริง เป็นส่วนกลาง
ไม่เป็นของ ของใคร
ไม่เป็นของ ของเรา
ยึดเขาเรา เป็นยุ่ง
มั่วมั่ว ยุ่งยุ่งเกิน
มากเกิน มักเสียหาย
น้อยไป ไม่พอการ
หาจุด พอดีไว้
เกินขาด เลิกสนใจ
ทำใจ ให้ใสใส
วางใจ ให้ไม่มี
ความคิด ต้องตั้งดี
อย่าฟุ้งซ่าน เพ้อเจ้อ
ตั้งใจ มั่นสติ
คอยเตือน หากคิดชั่ว
สร้างพลัง ความคิด
แนวคิด ไปมรรคผล
ผิดทาง รีบดึงกลับ
ถูกทาง เสริมให้แกร่ง
กองลม ร่วมความคิด
เป็นสติ สมบูรณ์
คิดดี สติดี
ตัวรู้ เสริมกำลัง
ปัญญาดี เกิดตาม
รู้แจ้ง ในเหตุผล
เตรียมสติ ให้ดี
ทางดี เป็นของเรา