๓ - ศีล
สร้างตัว ให้เป็นศีล
เป็นนิสัย ตัวเรา
ไม่ทำ ให้เดือดร้อน
ไม่เบียดเบียน ทำลาย
หวังให้ คนอื่นสุข
อย่าเกิดทุกข์ เพราะเรา
กาย วาจา กระทำ
ไม่ล่วงเกิน ผู้ใด
เห็นภัย ของล่วงเกิน
ได้ทุกข์ใจ หม่นหมอง
ทุกข์ร้อน เพราะกระทำ
ใจเรา ไม่มีศีล
ศีลดี ใจย่อมดี
เป็นนิสัย ใจดี
เดือดร้อน ทำไม่เป็น
มุ่งร้าย ทำไม่ได้
เป็นคนดี ศีลดี
ทำดี ให้แจ่มใส
ใครใคร ไม่รังเกียจ
ทำด้วยใจ ยินดี
พอใจ เห็นความสุข
ได้สุข ไม่เบียดเบียน
คนดี มีศีลจริง
ศีลเกิด เป็นตัวเรา
ศีลของเรา เป็นเรา
ศีลเรา เราภูมิใจ
ศีลนอก ต้องรักษา
กำหนด กฎระเบียบ
ห้ามทำ ห้ามละเมิด
บังคับ อยู่ในกรอบ
ชอบ ไม่ชอบ ห้ามทำ
โดนบังคับ มีเครียด
ได้สุข ไม่สุขจริง
หลอกหลอก ปนความเครียด
ศีลไม่เป็น ศีลใจ
เป็นศีล กายบังคับ
บังคับ ให้ทำดี
แต่ใจ ไม่ดีพอ
ใจพร้อม ล่วงละเมิด
ถ้าแม้ ล่วงเกินเรา
ตอบโต้ แหกกฎเหล็ก
จิตเสีย ไร้ศีลดี
ของดี ไม่มีอยู่
สิ่งรักษา หายไป
ศีลกาย เป็นเช่นนี้
บังคับกาย ด้วยกฎ
บังคับใจ ไม่ได้
ยังให้โทษ คนอื่น
ทุกข์ร้อน เกิดจากเรา
หม่นหมอง เพราะเราร้าย
ทิ้งร้าย ให้ฝึกดี
ฝึกใจ ให้เป็นศีล
มองคน ในแง่ดี
อย่าเพ่ง อย่ามองร้าย
สร้างดี ให้ยินดี
ทุกคน หวังได้สุข
อย่ายื่นทุกข์ ให้ใคร
สำรวมใจ ตั้งดี
ทำดี ให้เกิดผล
พรหมวิหาร หัวใจ
เกิดศีล ที่ใจเรา
แสดงออก ดีพร้อม
ในนอก รวมกันดี
เช่นนี้ เป็นศีลจริง