๗. คนดี

วางตัวให้ดูเหมาะสม อย่าหลงสำคัญตัวเอง
เราเหมือนเม็ดทราย เม็ดเดียวในท้องมหาสมุทร
ไม่มีความสำคัญอะไร เราคือส่วนประกอบเล็กเล็กเท่านั้น
อย่าสำคัญตนผิด คิดว่าเราใหญ่สำคัญ
หลงยึดหลงติด ทิฏฐิมานะ ภัยร้ายมา
คิดเด่นคิดดังระวังอันตราย หลงทางอยู่อย่างทุกข์
อ่อนน้อมถ่อมตน เจียมตัว อยู่เป็นสุข
ถ้าเสาปูนเปรียบเหมือนหลักชัย
เม็ดทรายในเนื้อปูนคือตัวเรา
ร่วมองค์ประกอบเป็นเสาหลักชัย
ทรายเม็ดเดียว ไม่มีความหมาย แต่มีค่า
จงทำตัวให้เป็นประโยชน์ ร่วมสร้างสรรค์ให้เกิดดี
อ่อนน้อม ได้ใจคน ก้าวร้าว คงโดนภัย
ได้มิตร ดีกว่าได้ศัตรู ได้ครู ดีกว่าได้โจร
อ่อนน้อม ใจไม่กระด้าง ผลดี ย่อมเกิดง่าย
ผลร้ายมักเกิด เมื่อใจกระด้าง ก้าวร้าว
ทำดี ให้คนบูชา อย่าทำซ่าให้คนเกลียด
อย่ามองคนในแง่ร้าย เขาคือเม็ดทรายเหมือนเรา
แตกต่างกันที่สีสัน และขนาด
ร่วมอยู่ด้วยกันเป็นผืนทราย
หนาวร้อน ได้รับเหมือนกัน
โชคดี เราได้เป็นเม็ดทรายในเสาหลัก
เราเม็ดเดียว ไม่อาจเป็นเสาหลักชัยได้
ต้องร่วมกันสมานเป็นเสาหลัก
เหมือนการปฏิบัติร่วมกัน ได้ผลเร็ว
ร่วมคิด ร่วมพัฒนา บอกประสบการณ์ ให้สติ
อย่ามีทิฏฐิ ว่าเราเก่ง เราดีกว่า เราสะอาดกว่า
โอกาสเราดีแล้ว ต้องพัฒนาให้สมดี
เป็นเม็ดทรายในเสาหลัก ดีกว่าเป็นเม็ดทรายในท้องทะเล
ทำตนให้สมหน้าที่ เป็นเม็ดทรายในเสาหลักชัย
จงภูมิใจ ที่เราเป็นเม็ดทรายดีในหลักชัย
ไม่โอ้อวด ยกตนเองข่มคนอื่น
อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มองร้าย ให้ร้าย แก่คนอื่น
สงเคราะห์ช่วยเหลือ ให้เกิดสุข
ทำดี เม็ดทรายเปล่งแสงธรรม คนอยู่ใกล้ ย่อมอบอุ่น
ได้รับแสงธรรมเบิกบานด้วย
แสงธรรมส่งต่อให้แก่กัน รุ่นสู่รุ่น สว่างไสว
เม็ดทรายเปล่งแสงทั้งเสาหลัก
อริยะ ไม่เคยขาดรุ่น คนดี ไม่เคยขาดในศาสนา
เราจงเป็นดีให้สมค่า มุ่งหน้าด้วยองค์มรรค
ตั้งใจดี คิดดี พูดดี ทำดี
ลดละตัณหาอุปาทาน ถอนทิ้งให้หมดสิ้น
เป็นคนดีสมแล้ว ยกย่อง ยอมรับว่า ผู้ปฏิบัติดี