๕ - สมาธิลม
กำหนดดู รู้ลม
มีละเอียด และหยาบ
ใช้ให้ถูก จังหวะ
ลมละเอียด ใช้คิด
นิ่ง ช้า เย็น สุขุม
เกิดความคิด ปัญญา
ลมหยาบ ใช้แก้ไข
เข้าแรง ให้เต็มปอด
เก็บลม แล้วปล่อยปาก
ช้าช้า ให้ยาวสุด
ทำซ้ำ หลายหลายครั้ง
ลดอาการ ร้อนรน
ฟุ้งซ่าน บรรเทาได้
เหมือนทิ้ง อารมณ์ร้าย
จิตเริ่มนิ่ง สบาย
ลมเบาเบา อ่อนโยน
ตามรู้ ลมเข้าออก
ไม่คิด เรื่องอื่นใด
รู้สึก แค่กองลม
เข้าออก ได้นุ่มนวล
ลืมตา รู้ทางลม
ลมควบคุม อารมณ์
เหตุกระทบ จับลม
เหตุแรง ใช้ลมหยาบ
สร้างลม ให้จิตคลาย
ใจตั้ง ที่กองลม
เหตุดี ลมละเอียด
สติมี ปัญญาดี
ลมนุ่มนวล จิตดี
แยกแยะ ได้เหตุผล
ลมดี คู่ปัญญา
สติตั้ง ปัญญาเดิน
ผ่องใส เมื่อเข้าใจ
ใช้ให้ถูก กองลม
หลับตา รู้ทางลม
ความคิด อยู่ที่ลม
สติคุม ความคิด
คิดเดียว คือกองลม
ต้องทำ ลมเบาเบา
ยาวไว้ ดีกว่าสั้น
เห็นใจยิ้ม เป็นสุข
จิตได้หยุด พักผ่อน
ผ่อนคลาย จิตว่างว่าง
สะสม กำลังจิต
เพิ่มกำลัง ปัญญา
คิดใด ย่อมเข้าใจ
ได้ดวงตา เห็นธรรม
เข้าใจธรรม ที่เดิน
จิตแปร ให้ลืมตา
กันจิต คิดฟุ้งซ่าน
ควบคุม ด้วยกองลม
ลมหยาบ หรือละเอียด
เลือกใช้ ให้ถูกกาล
ลมร้าย กลายเป็นดี
ทางลม เป็นเช่นนี้
ลมจิต เป็นคู่กัน
ลม จิต ผสมดี
รวมกัน เป็นสติ
ทุกเหตุ ต้องใช้สติ
ลมควบคุม ทุกเหตุ
รักดี ต้องสร้างลม
สติเกิด ปัญญาเกิด
มีบุญ วาสนา
ได้ขึ้นแท่น นิพพาน